zondag 25 mei 2014

24-5-2014: Vrienden Bedankt Marathon, Amstelveen


Vorig jaar oktober ontving ik van Francis een uitnodiging om samen met hem en nog een heleboel andere VIP's zijn 200e en laatste marathon te komen lopen, de Vrienden Bedankt Marathon. Mijn eerste reactie was: belachelijk dat hij gaat stoppen! Dat doe je toch niet? Maar nadat ik zijn aangekondigde afscheid een beetje had laten bezinken en zijn uitleg had gehoord kon ik het me ook wel voorstellen.
Natuurlijk meldde ik me meteen aan want ik was nog niet vergeten hoe leuk de Bosbaanmarathon was die we in augustus hadden gelopen. We hoefden alleen sportschoenen (moet wel lukken want die zitten bijna standaard aan mijn voeten) en een goed humeur (lukt ook wel als je wat leuks gaat doen) mee te nemen. Inschrijfgeld was weer gratis en voor niks. 

zondag 18 mei 2014

Herinnering voor later

Rinus heeft tijdens de 24 uur van Steenbergen een mooi filmpje gemaakt. Zie hier. Na ongeveer 1.30 minuut kom ik ook nog in beeld. 
Maar een nog mooier filmpje vind ik de onderstaande. De prijsuitreiking van het Nationaal Kampioenschap. Als ik nou over een jaar of 40 in een verzorgingstehuis zit zal ik hier met trots op terug kijken. Kijk buurvrouw, toen was ik nog goed ter been.....

dinsdag 13 mei 2014

10/11-5-2014: Ultraloop Steenbergen (24 uur)



24 uur, maar dan anders

Na mijn 12 uur van vorige week had ik vooral last van een mentale vermoeidheid, fysiek was er niets aan de hand. En omdat ik best nog wat trainingskilometers kon gebruiken leek het me wel een leuk plan om die kilometers in Steenbergen te gaan lopen. Gewoon, heel rustig de rondjes lopen en niks forceren.
De bedoeling was om een dag op de been te zijn, als training voor de 234 km van de Baltic Run die ik volgende maand wil lopen. Niets meer en niets minder. De afstand die ik dan in die 24 uur zou afleggen kon me niet schelen. Maar ik ging er wel van uit dat, als er geen gekke dingen zouden gebeuren, ik de 160 km wel zou weten te halen om voor een Nationaal Kampioenschapmedaille in aanmerking te komen. Want als ik er dan toch ben wil ik dat dan ook wel. Er stonden nog maar 2 Nederlandse vrouwen op de startlijst en voor een Nationaal Kampioenschap zouden er 3 moeten starten. Met mij erbij zou het Kampioenschap ook voor de vrouwen doorgaan. Dan hebben de mensen van het Ultraplatform ook niet voor niets hun nek uitgestoken om toch een Kampioenschap te organiseren nadat de KNAU in al zijn wijsheid (?) heeft besloten dat niet meer te doen. Zoiets kan ik alleen maar toejuichen (en dan bedoel ik niet de beslissing van de KNAU maar wel die van het UP). En ja, ik weet dat ik 2 jaar geleden zei dat ik het niet leuk vond met zo weinig vrouwen. En zo denk ik er nog steeds over maar ik blijf ook nog steeds hopen dat er meer vrouwen mee gaan doen aan dit soort lopen want het is echt wel heel erg leuk.

zaterdag 3 mei 2014

30-4-2014: 2. Salinenlauf (12 uur), Bad Dürkheim (GER)


Hij zou gewild hebben dat je ging....jaja, dat is de grootste kul die je me maar kunt vertellen. Dat is gewoon een excuus om het goed te praten dat ik wel ging. In de nacht van dinsdag op woensdag is onze lieve kat Tobias overleden, na 2 dagen ziekte. Hij leek op te knappen maar ineens was hij er niet meer. Was vredig ingeslapen, 17 jaar oud. Misschien nog wel ouder want zijn leeftijd was een schatting van het asiel waar we hem 15 jaar geleden haalden. En daar zullen ze hem vast jonger hebben geschat in de hoop dat er dan eerder iemand zou zijn die hem een tehuis aanbood. Van mij had hij toen al 10 jaar mogen zijn, ik had hem toch wel meegenomen want het was liefde op het eerste gezicht. Samen met Vicky, die helaas 3 jaar geleden overleed, kwam hij bij ons wonen. En nu is hij er ook niet meer. Wat moet je dan als je op die dag een wedstrijd hebt gepland? Thuisblijven? Daar krijg ik Tobias niet mee terug. Lopen? Daar krijg ik hem ook niet mee terug. Wat ik doe, Tobias is er niet meer en zal ook niet meer terug komen. En ik zou hoe dan ook een slapeloze nacht krijgen. Ik ben niet van steen maar ging toch. Omdat er niets aan de situatie veranderd kon worden, omdat ik afleiding nodig had en dat het beste kon krijgen door te lopen.