Nu staat het er officieel.
'Ben je al hersteld?', is de meestgestelde vraag die ik afgelopen weken hoorde. Nou, niet echt. Ik voel me prima, mijn voeten plagen me me nauwelijks meer op een lichte irritatie aan de hak na en mijn blaren hebben de strijd verloren tegen een scherpe naald. Tot zover allemaal positief. Maar als ik ga lopen heb ik lood in mijn benen en als ik mijn hoofdkussen zie lig ik al in coma. 's Morgens lijk ik doof want die wekker hoor ik meestal niet. Drie weken had ik mezelf beloofd om te doen en laten wat ik wilde, lopen wanneer ik zin had maar vooral niet te ver, veel lummelen en vooral heerlijk te genieten op mijn roze wolk.
'Ben je al hersteld?', is de meestgestelde vraag die ik afgelopen weken hoorde. Nou, niet echt. Ik voel me prima, mijn voeten plagen me me nauwelijks meer op een lichte irritatie aan de hak na en mijn blaren hebben de strijd verloren tegen een scherpe naald. Tot zover allemaal positief. Maar als ik ga lopen heb ik lood in mijn benen en als ik mijn hoofdkussen zie lig ik al in coma. 's Morgens lijk ik doof want die wekker hoor ik meestal niet. Drie weken had ik mezelf beloofd om te doen en laten wat ik wilde, lopen wanneer ik zin had maar vooral niet te ver, veel lummelen en vooral heerlijk te genieten op mijn roze wolk.