3-11-2018: Wien-Rundumadum (130 km)

Wien-watteh? Wien-Rundumadum, of wel Wien-Rundum a Dum en dat is dus in goed Nederlands: Wenen-Rondom een Dom. Je moet het maar weten. Ik wist het niet totdat ik mijn herinneringsshirt kreeg waar het duidelijk op stond. Beter laat dan nooit. 

Deze loop is een partnerloop van het Kölnpfad, die ik afgelopen twee jaar heb gelopen (zie: 2017 en 2018). Voor 2019 is het plan om een klassement van beide lopen op te maken. Voor mij dus een jaar te laat want ik liep ze dit jaar beiden en ben niet van plan om dat volgend jaar nog een keer te doen. Er zijn zeer vele overeenkomsten tussen beide lopen maar nu ik ze beide gelopen heb kan ik zeggen dat ik een lichte voorkeur voor het Kölnpfad heb. Vanwege de schoonheid van het parcours, de sfeer en de verzorging. In Keulen liepen we net wat meer door het groen, was de sfeer net even wat beter (dat is een persoonlijke mening en puur gebaseerd op mijn eigen gevoel) en is er bij de verzorgingsposten net even wat meer aanbod. Maar beiden zijn prachtig om mee te maken dus als je de kans hebt zou ik het zeker doen!

8-9-2018 De Run, Winschoten (100 km)

Laat ik maar met de deur in huis vallen: mijn eindtijd van deze loop is 9.40.21. Een verbetering van 28 minuten van mijn Sarah-PR en mijn tweede tijd ooit op een 100 km. Dat Sarah-PR was de bedoeling, dat het mijn tweede tijd ooit zou gaan worden had ik niet verwacht. 

In Winschoten heb ik altijd goed gelopen, vandaar ook dat mijn keuze op deze loop was gevallen. Ik wilde beter lopen dan mijn wedstrijd in Rheine van dit jaar en dat zou ook niet moeilijk moeten zijn want toen zat ik wel erg veel op de Dixie en moest ik ook nog een blaar doorprikken. 

4 t.m. 13-8-2018: Orta10in10, Gozzano (ITA)

Orta10in10: 10 marathons in 10 dagen. Dat deed ik al eens eerder, in 2009 bij de DFWrunners. Toen op bosparcoursen en in 43.34.22. Wat me bij de Orta10in10 te wachten zou staan wist ik niet. De informatie op site van de organisatie was zeer summier. Zo wist ik bijvoorbeeld niet hoe het parcours zou zijn, hoeveel deelnemers er zouden zijn, hoe de verzorging was en wist ik niet dat er een pendelbusje reed. Daar kwam ik op de eerste dag pas achter. 

Echt goed gestroomlijnd was de organisatie niet. Aanmelden voor deze dagen gaat per mail aan Mister Presidente, zoals de organisator genoemd wordt. Je moet ook een doktersverklaring overleggen, die verklaring zou op de site moeten staan maar stond er niet op. Gelukkig beantwoorde Mister Presidente de mails altijd binnen een dag en kreeg ik keurig het formulier toegestuurd. Betalen moet contant als je je startnummer afhaalt voor de start van de eerste marathon. Je krijgt dan 10 startnummers, voor elke dag één. Als je dan bedenkt dat er 200 mensen zijn hier contant betalen kun je je misschien voorstellen hoeveel geld er op de inschrijftafel heeft gelegen.

30-6-2018: Kölnpfad Ultra (GER, 173,6 km)

Dit wrak, normaal gesproken heet ze Jannet, heeft er net een rondje Keulen opzitten. In 24 uur en 39 minuten 173,6 km gelopen op een prachtig maar pittig parcours. Niet alleen pittig door de afstand, de ondergrond en het zoeken naar de route maar deze keer nog extra pittig omdat het warm was. En met warm bedoel ik temperaturen boven de 30 graden. Dat zoeken naar de route noemen de organisatoren 'Teil der Challenge', waarmee dus bedoeld wordt dat het Kölnpfad zeer slecht gemarkeerd is en dat geen enkele deelnemer zonder verkeerd lopen de route aflegt. Maar het wrak heeft het gered naar de finish en zit nu al weer fris en fruitig een verslag te typen.

2 t.m. 8-6-2018: Grensloop van Griethausen naar Nieuw Statenzijl

Van 2 t.m. 8 juni wordt de Grensloop gelopen, een etappeloop langs de Nederlands-Duitse grens. We beginnen bij Griethausen op zaterdag 2 juni en komen op vrijdag 8 juni aan in Nieuw Statenzijl. Elke dag wordt er tussen de 43 en 46 km gelopen, hoe lang de dagafstanden precies zullen zijn horen we de avond ervoor pas. Overnachten doen we op kleine campings in een eigen (en zelf opgezette) tent. Heel simpel en kleinschalig maar dat maakt het juist zo mooi. Ik zal weer proberen om een dagboek bij te houden van mijn belevenissen.
Het plaatje wat hierboven staat is niet de exacte route maar alleen als indicatie om aan te geven waar we ongeveer langs lopen.

5-5-2018: WHEW100, Wuppertal (GER).

Op 5 mei liep ik mijn 400e ultra/marathon. Toen ik in 1996 mijn eerste marathon liep had ik nooit gedacht dat ik er 400 zou volbrengen. En dat heb ik eigenlijk ook nog lang niet gedaan want het zijn nog maar 170 marathons, deze WHEH100 was mijn 230e ultra. Dus liep ik meer ultra's dan marathons. Het totaal is wel 400 en in die 400 races liep ik 24.666 km, wat op een gemiddelde van 61,7 km komt en omgerekend 584 marathons. Mooie getalletjes maar hoe ging het nu tijdens die WHEW100?

10-3-2018: 100 km Rheine (GER)

'Waar wachten we nou op?', vraagt Henk aan me als we in het donker ergens in the middle of nowhere bij een landingsbaan staan.

'Ik denk tot de zonsopgang zodat we kunnen zien welke kant we op moeten',  reageer ik.

Het is 6 uur in de morgen en ik sta met Henk aan de start van de Duitse Kampioenschappen 100 km. Niet dat wij aan die kampioenschappen meedoen maar wel aan de open wedstrijd.
Om kwart voor 2 sprong ik al fris en fruitig uit mijn bed (als ik niet 3x door Jos was gewekt had ik er nu nog in gelegen..) en zijn we naar Rheine gereden. Gelukkig wilde Jos zich weer opofferen om als chauffeur te fungeren. Om kwart voor 5 stonden we aan de poort van de kazerne en moesten we onze paspoorten laten zien. Als ze dat met alle 181 deelnemers aan de 100 km en ook nog eens met de 420 deelnemers aan de 6 uur willen gaan doen zullen ze zich wel vermaken vandaag.

Januari 2018

Deze maand liep ik twee marathons. De eerste op 5 januari in mijn eigen dorp, de MollenMarathon, georganiseerd door Ben Mol. Helaas waren er maar 4 deelnemers omdat er mensen waren die afgezegd hadden i.v.m de marathon van Kevelaer die in hetzelfde weekend werd georganiseerd. Toch was het best gezellig bij de MollenMarathon want Ben liep zelf tegen de richting in die hij ons verteld had dus kwam ik hem twee keer per ronde tegen. Tot ik voor dezelfde richting koos als Ben want volgens hem was dat toch mooier en had je dan ook minder last van de wind. Dat moet je in een stadsmarathon eens proberen!

Die wind viel nog wel mee maar op de dijk was het wel wat lastig. De storm die een paar dagen ervoor had gewoed had er voor gezorgd dat we ook nog een klein stukje moesten trailen omdat er een boom dwars over het pad lag en daar moesten we omheen door de modder. Maar al met al een geslaagde dag en zeker voor herhaling vatbaar als ik weer eens de mogelijkheid heb om op een vrijdag te lopen. Mijn eindtijd was 4.01.46.