maandag 12 juni 2017

11-6-2017: Rondje Voorne (63 km)


Door alle rottigheid die er tegenwoordig in de wereld gebeurt zou je bijna denken dat er geen aardige mensen meer op deze aardbol rondlopen. Gelukkig is dat zeker wel het geval, en een heleboel van die aardige mensen liepen en reden gisteren rond op Voorne. Ultralopers en estafettelopers/fietsers waren daar bijeen gekomen om deel te nemen aan Rondje Voorne. Eén van die aardige mensen (echt waar!) was ik. Ik had me ingeschreven voor de 63 km. Dat het hier prachtig mooi is en dat er aardige mensen woonden wist ik al van mijn deelname in 2001. Toen liep ik er ook al eens. Wat me toen wel irriteerde was dat het ontzettend druk was na de start met allemaal lopers, fietsers en skeelers. Dat weerhield me de jaren erna om nog eens mee te doen. Ik ben nou eenmaal allergisch voor drukte.
In dat jaar maakte ik wel kennis met een aardige mevrouw die me vroeg of ik geen fietser bij me had, blijkbaar was dat toen de gewoonte? Omdat ik dat dus niet had bood zij me spontaan aan om de eerste 30 km met me mee te fietsen. Het is maar goed dat ze toen niet de laatste km's mee wilde fietsen want dan was ze waarschijnlijk van haar fiets gevallen, zo langzaam ging ik toen. Ik had toen op het eind nl. behoorlijk last van krampen.

Dit jaar wilde ik het weer eens proberen want er is de afgelopen jaren het één en ander veranderd. Zo is er nu de keuze tussen een 50 en 63 km en starten de estafetteteams een uur later. Wat niet is veranderd is dat ik nu weer kramp kreeg. Eerst na 35 km en daarna nog een keer na 52 km. Ondanks dat ik heb gedronken als een kameel. De warmte was ook nauwelijks te harden, het was een graad of 30 en schaduw was er nauwelijks. Alleen op het strand was het prettig lopen, we hadden daar wel de wind in de rug maar die voelde koel aan. Het strand was ook prima te belopen. Maar daarna....dat wil je niet weten! Nog steeds wind in de rug en heet dat het was! Nog heter dan de dijk naar Hellevoetsluis. Dat stuk met die wildroosters, die niet echt prettig zijn als je kleine voetjes hebt en last van je kuiten. En daar kreeg ik ook last van mijn darmen maar ik had geen zin om midden op de weg te gaan zitten. In Hellevoetsluis was er een toilet bij de jachthaven, alleen had je daar een cijferslot voor nodig dus dat werd hem ook niet. Gelukkig zag ik een meneer voor zijn huis staan en ik vroeg hem of ik bij hem naar het toilet mocht. En omdat dit dus ook een aardige meneer was liep hij meteen naar binnen en deed de deur van zijn toilet open. Pfiew, wat een opluchting! En ik kon er meteen mijn bidon weer aanvullen.

Onderweg zijn er 6 verzorgingsposten met ook al van die superaardige mensen die je bidon bijvullen en vragen of alles goed gaat. Ook de verkeersregelaars vragen steeds of alles goed is en ik ben onderweg door verschillende fietsers gevraagd of ik misschien nog wat van ze nodig had. Aardige mensen bestaan echt wel!
Er waren nog meer leuke ontmoetingen Zo was er een mevrouw die zei dat ze mij kende en vroeg of ik die persoon was die in Rotterdam pacer was geweest. Ze had daar achter me aan gelopen en bedankte me nu alsnog. Knap dat ze me herkende want ik zag er niet zo fris meer uit als toen in Rotterdam. Maar toch geniet ik de volle 63 km van het prachtige parcours, want mooi is het hier!
En de eerste 15 km liep ik samen met Peter van Dijke, ook al zo'n aardige persoon. En hij liep nog goed ook en dat bij zijn eerste ultra. 

Voor de cijfertjes-geïnteresseerden: over deze 63 km deed ik 6:53:27 en werd daar 2e vrouw mee (er deden slechts 3 vrouwen mee). Van de 19 finishers werd ik 7e. 
Je zou denken dat je voor zo'n prachtige en goed georganiseerde loop wel diep in de buidel zal moeten tasten maar niets is minder waar: voor slechts €12,50 kregen we onderweg 6 verzorgingsposten en ook nog een bidon, shirt, medaille, een lot voor de verloting en een muntje voor een snack.
Een aanrader dus want deze loop verdient echt meer deelnemers.

2 opmerkingen:

  1. Nou, klinkt wel als een mooi, gezellig, gemoedelijk loopje.
    En, er zijn ook nog best wel aardige mensen, die niet in Voorne waren... ��.
    Deze training zit er ook weer op, op naar de grotere uitdagingen

    BeantwoordenVerwijderen
  2. In dezelfde hitte gelopen maar op een andere plek. Heel knap om tot twee keer toe door de kramp heen te bikkelen. Mij lukte het gisteren niet maar dat weet je. Je bent een voorbeeld waar ik nog veel van kan leren. En er zijn heel veel aardige mensen gelukkig maar je moet er voor open staan.

    Groetjes,

    Dorothé

    BeantwoordenVerwijderen

Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.